Scrapbooking, czyli sztuka ręcznego tworzenia i dekorowania albumów ze zdjęciami i pamiątkami rodzinnymi (chociaż w sumie można ozdobić i brudnopis jeśli taka twa finezja). Nazwa oczywiście pochodzi z języka angielskiego i oznacza tyle co "album ze zdjęciami/pamiątkami ręcznie ozdobiony", proste jak budowa cepa.

"Historycznie scrapbooking był podobnie jak przekazywane ustnie historie sposobem przekazania tradycji i zwyczajów. Formą przekazu było tu nie słowo, a obraz. Po raz pierwszy znalazł zastosowanie, gdy powszechnie dostępny stał się druk, a w szczególności gazety. Pierwszymi znanymi scrapbookerami byli Mark Twain i Thomas Jefferson. Kiedy w powszechnym użytku znalazła się fotografia, zaczęto ją łączyć ze scrapbookingiem. Zaczęły powstawać pierwsze albumy z fotografiami ozdobione ścinkami z gazet oraz notatkami zawierającymi informacje, gdzie zdjęcie było zrobione czy kto na nim jest. Albumy zaczęły przybierać formę pamiętników. Zaczęły się także w nich pojawiać części prywatnej korespondencji."

"W Stanach Zjednoczonych, będących kolebką scrapbookingu, jest on najczęściej uprawianym hobby. Swoją popularnością przewyższył nawet golfa. W co trzecim gospodarstwie domowym w USA można znaleźć coś zrobionego tą metodą. Obecnie scrapbooking to miliardowy przemysł z niezliczoną ilością produktów. Na całym globie scrapbookerzy stanowią zwartą grupę, często wymieniając się za pomocą internetu pomysłami, radami, a także gotowymi projektami.
W latach 90. wielu scrapbookerów otwierało małe sklepiki, próbując zamienić swoje hobby w źródło utrzymania. Niestety, po około 5 latach wiele z tych miejsc zbankrutowało. Pierwszy na świecie sklep poświęcony scrapbookingowi został otwarty przez M. Christensen z Keeping Memories Alive w Spanish Fork w Utah w 1981 roku. Firma istnieje do dzisiaj i jest jedną z najbardziej znanych w branży na świecie. W tym samym czasie zaczęto tworzyć duże firmy, koncerny zajmujące się dostarczaniem materiałów do scrapbookingu. Jedną z pierwszych w Europie jest założony również w 1981 roku Opitec, istniejący w czternastu krajach europejskich. Firmy te zaczęły trafiać do nowej grupy klientów, odbiorców pracujących w domu. Istniejące na rynku firmy zapewniają doskonałą bazę materiałową do wykonywania niepowtarzalnych albumów, które następnie mogą być sprzedawane przez ich wytwórców w niestandardowych kanałach dystrybucji."

"Technika wykonywania
Scrapbooking to przede wszystkim metoda ozdabiania stron albumów fotograficznych. Podstawowymi materiałami do ozdabiania są: kolorowy papier, nożyczki do wycinania profilu, ćwieki, ozdobne nity, urządzenia do ich mocowania, klej. Bardziej wyrafinowane ozdabianie wymaga także: pieczątek dekoracyjnych, farbek i pisaków z efektem Pluster („puchnących”), szablonów, shape cutter, naklejek dziurkaczy wzorków, kolorowego proszku i podgrzewaczy do embossingu.
Nową formą scrapbookingu jest digital scrapbooking. Coraz częściej zdjęcia w formie cyfrowej umieszczane są na określonym tle, ozdabiane a następnie całość jest drukowana. Digital scrapbooking daje nieskończone możliwości obróbki zdjęć.
W scrapbookingu nie ma określonych reguł, zasady tworzenia są dowolne. Cześć osób preferuje, gdy zdjęcie znajduje się w centrum, dla innych zdjęcie jest tylko pretekstem do dobrej zabawy na kartach albumów. Im bardziej kreatywny twórca, tym ciekawszy efekt końcowy."


W sumie to od małego parałam się ozdabianiem różnych przedmiotów materiałami, jakie mi się nawinęły pod rękę i nie wiedziałam, że istnieje już na to nazwa i rzesza fanów. Dla mnie żadna to technika, po prostu ozdabianie zeszytów i albumów według własnego widzimisię. Nie widzę powodu by wynosić to na piedestał technik artystycznych, bo jest to dziecinną fraszką w porównaniu do niektórych skomplikowanych technik zdobienniczych. Nie żebym potępiała czy coś, tylko jak widzę całą tą filozofię przypisaną do takiej prostej czynności to od razu mam w głowie obrazek: starsza korpulentna pani w papilotach siedzi na podłodze w różowym pokoiku pełnym kotów, starannie uzupełniając swój koci album, doklejając kolejne zdjęcia kociaków, wycinki z gazet za zajęte miejsca w pokazach, z nabożnością wręcz przykleja znalezione na tapczanie wąsy i próbki kocich chrupek... eee no właśnie Nie potrzebuję do ozdabiania albumów i pamiętników linijek instrukcji, uczyli mnie takich rzeczy w przedszkolu ^^


Źródło: Wikipedia