"Filcowanie (z j.niemieckiego) a po polsku spilśnianie jest najstarszą znaną człowiekowi metodą uzyskiwania tkaniny. Najstarsze wiadomości na temat tej techniki pochodzą już z okresu neolitu. Filcu używano w Skandynawii, na Syberii jak również w starożytnym Rzymie i Grecji."
http://www.cafeart.pl/filcowanie.html oto artykuły z tej strony, zamieszczam tylko kilka podstawowych informacji, kto ciekawy niech sam zajrzy i poszuka czegoś dla siebie

"Filc to najstarsza tkanina jaką zna człowiek. Najwcześniejsze próby filcowania datuje się na epokę neolitu (czyli około 5500 do 2300 p.n.e.). W następnych epokach – brązu i żelaza, metodą tą powszechnie wytwarzano tkaniny w całej Skandynawii. Wykopaliska archeologiczne potwierdzają, że około V w p.n.e. filc znany był m.in. na południowej Syberii.
Resztki tego materiału (które dziś oglądać można w petersburskim Ermitażu) archeolodzy znaleźli w zamarzniętym grobowcu przywódcy koczowniczego plemienia. Również starożytni Rzymianie i Grecy używali tej metody do wytwarzania elementów odzieży – np. rzymscy legioniści wyposażeni byli w grube filcowe zbroje, chroniące ich przed strzałami wrogów.
Metoda filcowania znana jest praktycznie na całym świecie, a niektóre społeczności używają jej po dziś dzień. Mongolskie namioty – zwane jurtami, są właśnie zrobione ze sfilcowanej owczej wełny, zaś tamtejsi pasterze używają filcowych peleryn, zwanych „kepenek” oraz czapek mających chronić ich w surowym klimacie Azji Centralnej. W Europie Wschodniej i Skandynawii do dziś powszechnie używane są wspominane już wojłoki - walonki.
Pilśń
Filc to wyrób uzyskany bez tkanina i dziania Tajemnica pilśni tkwi w specyficznej budowie włókna wełny, które wygląda jak cienki pęd złożony z drobniutkich łusek, dachówkowato zachodzących na siebie. Gorąca woda powoduje pęcznienie włókien oraz odchylanie łusek. W takich warunkach wełnę układa się grubszą warstwą lub cieńszą warstwą, następnie mocno ubija (foluje), co prowadzi do powstania jednolitej masy. Zachowuje ona swoją zwartość po wysuszeniu, ponieważ każde z włókien jest zaczepione i uwięzione przez sąsiednie. Włókna są ponadto przesiąknięte specyficznym tłuszczem, który ma zagwarantować większą odporność na wilgoć. Pranie w mydle rozpuszcza te substancje i oswabadza łuski tworzące włókno.Proces ten nazywa się spilśnianiem
Rozróżnia się dwa rodzaje filców.
Filce bite, uzyskiwane przez bezpośrednie spilśnianie włókien, oraz
Filce tkane, uzyskiwane przez spilśnianie powierzchni tkanin.
1. Filce bite otrzymuje się przez spilśnianie warstwy włókien wełnianych (runa). Często wzmacnia się takie wyroby przez igłowanie. Igłowanie polega na przebijaniu warstwy włókien specjalnie naciętymi igłami, Igły te przechodząc przez runo przeciągają pasma włókien, przeszywają i wzmacniają wyrób. Wyroby te nazywa się również filcami igłowanymi.
2. Filce tkane otrzymuje sie przez spilśnianie zewnętrznych warstw tkaniny wykonanej z wełny owczej,lam, sierści kóz itp. W wyniku tego tkanina traci swoje dotychczasowe właściwości. Zanika struktura wewnętrzna tkaniny i tworzy się nowa, gęstsza, bardziej wytrzymała, elastyczna, miękka o doskonałych właściwościach termicznych i dźwiękochłonnych.
Filce stosuje się do wyrobu kapeluszy, beretów, obuwia, różnego rodzaju tarcz polerskich, uszczelek, podkładek, wykładzin izolacyjnych i dźwiękochłonnych, na okleiny młoteczków klawiatur do pianin i fortepianów itp
Wojłok - gorszego gatunku filc lub inaczej - filc produkowany metodami tradycyjnymi. Jak każdy filc - produkowany z wełny odpadowej i sierści zwierzęcej. Główne zastosowanie: produkcja chodników, koców, podkładek pod siodła, butów filcowych tzw. walonek.
W odróżnieniu od filcu, wojłok posiada mocno zróżnicowane włókna - od grubych wewnątrz do delikatnych po zewnętrznej stronie. Wykonuje się go raczej podczas produkcji rzemieślniczej niż przemysłowej. Podstawą do produkcji jest głównie runo owcze.
( mat. Wikipedia)"

"Materiały i narzędzia do filcowania.
Zaczynając przygodę z filcowaniem musimy się zaopatrzyć w niezbędne materiały i narzędzia. Technika filcowania na mokro i na sucho różni się od siebie znacznie właśnie używanymi narzędziami, jedno co obie te metody łączy jest wełna z owiec.
Może to być wełna surowa jak i gręplowana czyli inaczej czesana. Od tego ile razy owa wełna została poddana zabiegowi czesania i mycia zelży jej jakość jak i od tego z jakiego gatunku owiec pochodzi. Wełnami dokładniej zajmiemy się jednak z rozdziale czesanka wełniana.

Filcowanie na mokro

Mydło z oliwek jest absolutnie polecanym detergentem do otrzymywania filcu w procesie spilśniania na mokro. Mydło to nie tylko ułatwia proces filcowania ale także chroni nasze ręce przed wysuszeniem. Jest to ważne dla osób, które często filcują właśnie ta techniką. Nie ukrywam jednak, że filcować można jakimkolwiek innym mydłem a nawet płynem do mycia naczyń, trzeba jednak pamiętać o skórze naszych rąk, która będzie narażona na wysuszenie.
Siła ludzkich rąk jest kolejnym niezbędnym „narzędziem“ potrzebnym lub wręcz niezbędnym do filcowania. Tarcie to kolejny element warunkujący proces filcowania dlatego może nam się przydać juz dawno zapomniana tara do prania jakiej używały nasze babcie Jeśli już jesteśmy przy filcowaniu na mokro należy też wspomnieć o materiałach pomocniczych jakimi będą folia bąbelkowa, stare ręczniki, taca lub mata samochodowa, zabezpiecza one nasze miejsce pracy przed płynącą strumieniami wodą. W ostatnim procesie filcowania będziemy potrzebować maty bambusowej lub jak poprzednio starych ręczników. Będą one formować ostateczny kształt naszego filcowanego przedmiotu.

Filcowanie na sucho

Filcowanie na sucho czy inaczej igłowanie wymaga trochę innej techniki i zupełnie innych narzędzi.
Po pierwsze będziemy potrzebować specjalnych igieł do filcowania. Igły te maja specjalne haczyki, które ubijają wełnę. Igły takie znajdziemy w sprzedaży w trzech rozmiarach. Wszystkie trzy konieczne są do prawidłowego procesu filcowania. Najgrubsza to igła do ubijania wełny, średnia utwardza formowany kształt, najcieńsza wykańcza i służy do tworzenia uwypukleń.
Mata z gąbki lub styropianu albo specjalny rodzaj szczotki, która posłuży nam jako podkład. Będziemy na niej układać wełnę, nakłuwając igłami formować kształt filcowanego przedmiotu. Warto pamiętać, że aby szczotka czy mata z gąbki szybko się nie zniszczyła a nasz filcowany przedmiot był równy i dobrze sfilcowany trzeba ten przedmiot często odwracać i nie pozwolić aby dofilcował się do maty. Pomocne będą również raczka do przytrzymywania igieł zwłaszcza przy filcowaniu dużych płaskich rzeczy. W sprzedaży znajdziemy raczki na 1, 4, 6 i 9 igieł. Foremki do ciastek pomaga nam zwłaszcza na początku utrzymać właściwy kształt filcowanej wełny. Do robienia lalek, misiów czy figurek przydatne będą miękkie druciki, które posłużą jako korpus."

Ja osobiście jeszcze nie próbowałam tej techniki, jedyny mój kontakt z filcem miałam z sprasowanymi gotowymi arkuszami dostępnymi w sklepach, robiłam z nich ozdoby choinkowe i futerały na telefon. Na pewno kiedyś spróbuję, choćby z czystej ciekawości